dijous, 11 d’agost del 2016

ESCRUTINIO CLARO

"O teito é de pedra./ De pedra son os muros/ i as tebras./ De pedra o chan/ i as reixas./ As portas,/ as cadeas,/ o aire,/ as fenestras,/ as olladas,/ son de pedra./ Os corazós dos homes/ que ao lonxe espreitan,/ feitos están/ tamén/ de pedra./ I eu, morrendo/ nesta longa noite/ de pedra."
("Longa noite de pedra" es el poema con que abre el libro homónimo de Celso Emilio Ferreiro, cuya primera edición data de 1912. Casi veinte años después, poema y libro me acompañaron en la obligada noche del servicio militar que hube de pasar en la tierra, hoy gaditana, de lo que fuera un importante asentamiento tartesio. Sendos inicios de poema fueron para mí máximas insoslayables: "Unha vez houbo un home/ que nunca dixo meu" y "Si foses a xantar con poderosos/ coida ben a carón de quén te sentas." Por lo demás, ¡qué bello es el gallego!)

Cap comentari:

Publica un comentari a l'entrada